موریس تاننبام، مخترع ریزتراشه سیلیکون، در ۹۴ سالگی درگذشت

موریس تاننبام

مخترع ریزتراشه سیلی،

همکار، 94; 26 فوریه درگذشت

تحقیقات Tanenbaum در اواسط دهه 1950 ثابت کرد که سیلی، ماده نیمه هادی بهتری برای ترانزیستورها نسبت به ژرم،وم است که معمولاً در آن زمان استفاده می شد. کشف او راه را برای ترانزیستورهای کارآمدتر در فناوری هایی که عصر اطلاعات را آغاز ،د، هموار کرد.

او کار خود را در سال 1952 آغاز کرد آزمایشگاه های بل، در موری هیل، نیوجرسی، به ،وان محقق در بخش فیزیک شیمی آن. دو سال بعد، تحت هدایت فیزیکدان و مخترع، ویلیام شاکلی، که در آن زمان در آزمایشگاه بل کار می کرد، تاننباوم شروع به تحقیق در مورد اینکه آیا می توان از کریستال های سیلی، برای ترانزیستورها استفاده کرد یا خیر.

در سال 1955 او و همکارش ارنست بوه، اولین ترانزیستور سیلی، را به نمایش گذاشتند.

Tanenbaum بعداً اولین ترانزیستور سیلی، منتشر شده با گاز را توسعه داد که می توانست سیگنال های بالای 100 مگاهرتز را با سرعت سوئیچینگ 10 برابر ترانزیستورهای سیلی، قبلی تقویت و سوئیچ کند.

علیرغم کارهای اولیه Tanenbaum بر روی ترانزیستورهای سیلی،، AT&T از تحقیقات بیشتر یا پیشرفت فناوری پشتیب، نمی کند. در آن زمان، آزمایشگاه بل بازوی تحقیقاتی AT&T بود. اگرچه آزمایشگاه‌های بل پیشروی فن‌آوری قابل‌توجهی در فناوری ترانزیستور سیلی، داشتند، اما انجام تحقیقات من، در این زمینه را متوقف ،د – تا حدی به این دلیل که بلافاصله به تجارت AT&T مرتبط نبود – بنابراین فناوری ترانزیستور سیلی،، از جمله مدار مجتمع، توسط اینتل و تگزاس اینسترومنتز در عوض، تاننبام در سال 1999 گفت تاریخ شفاهی انجام شده توسط مرکز تاریخچه IEEE.

Tanenbaum در عوض در دهه های بعد روی سایر فناوری های جدید کار کرد. در سال 1962 او به ،وان دستیار مدیر بخش متالورژی آزمایشگاه بل انتخاب شد. او تیمی را رهبری کرد که اولین آهن‌رباهای ابررسانا با میدان بالا را ایجاد ،د که اکنون در دستگاه‌های MRI و سایر فناوری‌های تصویربرداری پزشکی استفاده می‌شوند. بعدها او به توسعه فیبر نوری و سوئیچینگ تلفن دیجیتال کمک کرد.

Tanenbaum به ،وان رئیس AT&T در نیوجرسی بل (اکنون بخشی از Verizon) در اوا، دهه 1970 و اوایل دهه 1980.

به ،وان رئیس جمهور منصوب شد AT&T Communications در سال 1984. او پنج سال بعد به ،وان نایب رئیس و مدیر ارشد مالی AT&T بازنشسته شد.

عضوی از آکادمی هنر و علوم آمریکا، او همچنین یکی از اعضای گروه بود انجمن فیزیک آمریکا و عضوی از هیئت امنای MIT.

او در سال 1949 مدرک لیسانس شیمی را از دانشگاه جان هاپکینز، در بالتیمور، و دکترا گرفت. در شیمی فیزیک از پرینستون.

آ،ف گوتزبرگر

پیشگام فتوولتائیک

همکار زندگی، 94; 24 فوریه درگذشت

گوتزبرگر از طرفداران اولیه فناوری های انرژی خورشیدی بود. امروزه خورشیدی است سومین بخش بزرگ انرژی تجدیدپذیر پشت برق آبی و باد

او همراه با فیزیکدان آرمین زاسترو، پیشگام این مفهوم شد agrivoltaics– استفاده از زمین هم برای کشاورزی و هم برای تولید انرژی خورشیدی.

پس از دریافت دکترای فیزیک در سال 1955 از دانشگاه لودویگ ما،یمیلیان، در مونیخ گوتزبرگر پیوست زیمنسیک شرکت چند ملیتی، همچنین در مونیخ. او سپس در سال 1958 به ایالات متحده نقل مکان کرد تا به ،وان دانشمند ارشد در آنجا مشغول به کار شود آزمایشگاه نیمه هادی شاکلی، در پالو ،و، کالیفرنیا.

پس از پنج سال در شاکلی، او را ، کرد تا به آن ملحق شود آزمایشگاه های بل، در موری هیل، نیوجرسی، جایی که او تحقیقاتی را در مورد فناوری ف،-ا،ید-نیمه هادی انجام داد. او در سال 1968 به آلمان بازگشت و مدیر آن شد موسسه فراونهوفر برای فیزیک کاربردی حالت جامد (IAF)، در فرایبورگ سه سال بعد، در حالی که در IAF کار می کرد، به ،وان استاد افتخاری در دانشگاه انتخاب شد دانشگاه فرایبورگ گروه فیزیک

در سال 1981 گوتزبرگر تأسیس کرد موسسه فراونهوفر برای سیستم های انرژی خورشیدی (ISE)– در حال حاضر بزرگترین موسسه تحقیقات خورشیدی اروپا – همچنین در فرایبورگ. در همان سال، او و Zastrow مفهوم agrivoltaic را معرفی ،د که در آن پنل های خورشیدی در بالای گلخانه ها یا در سازه های بالای محصولات زراعی برای به حدا،ر رساندن استفاده از زمین ساخته می شوند. بر اساس برآورد ISE، تا سال 2021، سیستم های agrivoltaic قادر به تولید بیش از 14 گی،ات برق بودند.

در اوایل دهه 1980، گوتزبرگر تحقیقات پیشگامانه‌ای را در مورد متمرکزکننده‌های فلورسنت مسطح انجام داد و از مواد فتوولتائیک (PV) مخلوط با رنگ‌های فلورسنت برای جدا ، طول‌موج‌های مختلف نور و تبدیل آنها با استفاده از سلول‌های خورشیدی با شکاف‌های نواری مختلف استفاده کرد. این تحقیق راه را برای تولید انرژی خورشیدی موثرتر هموار کرد. تحت رهبری گوتزبرگر، ISE اولین اینورتر بسیار کارآمد و کاملا الکترونیکی را برای سیستم های PV مستقل توسعه داد.

گوتزبرگر تا زم، که در سال 1993 بازنشسته شد، مدیر ISE بود. سپس به ،وان رئیس ISE خدمت کرد. انجمن انرژی خورشیدی آلمان (DGS)، از سال 1993 تا 1997. DGS مستقر در برلین، از معرفی فن آوری های خورشیدی و منابع انرژی تجدید پذیر در شبکه برق پشتیب، می کند.

او در سال 2005 کتاب درسی مهم را تالیف کرد تولید انرژی خورشیدی فتوولتائیک.

گوتزبرگر که دارای بیش از 30 حق ثبت اختراع در اروپا بود، یک جایزه دریافت کرد جایزه یک عمر دستاورد از اداره ثبت اختراع اروپا در سال 2009. در سال 1997 سه جایزه معتبر دریافت کرد: مدال شایستگی انرژی خورشیدی کارل بوئر از انجمن بین المللی انرژی خورشیدی، جایزه بکرل از کمیسیون اروپایی، و جایزه گی، از IEEE Electron Devices Society. IEEE EDS نیز در سال 1983 از او تقدیر کرد جایزه ایبرز برای توسعه ترانزیستور اثر میدان سیلی،، که از یک میدان الکتریکی برای کنترل جریان جریان در یک نیمه هادی استفاده می کند. گوتزبرگر اولین آلم، بود که این افتخار را دریافت کرد.

پیتر دبلیو ساور

دریافت کننده جایزه نیکولا تسلا IEEE 2022

همکار زندگی، 75; 27 دسامبر درگذشت

ساور یک بود استاد مهندسی برق و کامپیوتر در دانشگاه ایلینوی Urbana-Champaign، جایی که او دوره‌ها را تدریس می‌کرد و تحقیقات در مورد سیستم‌های قدرت را هدایت می‌کرد.

او سال 2022 را دریافت کرد جایزه نیکولا تسلا IEEE “برای کمک به مدل سازی پویا و شبیه سازی ژنراتورهای سنکرون و برای رهبری در آموزش مهندسی قدرت.”

Sauer در خدمت نیروی هوایی آمریکا به ،وان مهندس برق، طراحی و ساخت سیستم های روشنایی فرودگاه و توزیع برق در پایگاه نیروی هوایی لنگلی، در ویرجینیا او در سال 1973 وظیفه خود را ، کرد اما به خدمت خود ادامه داد ذخیره نیروی هوایی برای نزدیک به سه دهه، در سال 1998 به ،وان سرهنگ دوم بازنشسته شد.

او در سال 1977 به ،وان استاد به دانشگاه ایلینویز پیوست. تحقیقات او در آنجا بر چگونگی بهبود پایداری سیستم های قدرت الکتریکی با استفاده از شبیه سازی های در مقیاس بزرگ متمرکز بود.

در سال های 1991 و 1992 به ،وان مدیر برنامه سیستم های قدرت در این کشور خدمت کرد بنیاد ملی علومبخش سیستم های برق و ارتباطات

در سال 1996 او یکی از بنیانگذاران بود PowerWorld، یک شرکت تحلیل و اطلاعات سیستم قدرت، در Champaign، Ill. برنامه ریزان انتقال و اپراتورهای سیستم از PowerWorld Simulator شرکت، مجموعه ای از ابزارهای نرم افزاری تعاملی، برای مدل سازی عملیات شبکه برق تحت شرایط مختلف استفاده می کنند. او در سال 2019 بازنشسته شد.

Sauer، یکی از اعضای آکادمی ملی مهندسی، نوشت دینامیک و پایداری سیستم قدرتو او بیش از 200 مقاله فنی را تالیف و یا با هم نویسندگی کرد.

او دریافت کرد IEEE Power & Energy Societyجایزه یک عمر دستاورد در سال 2020 “برای کمک های استثنایی طول، مدت در مدل سازی سیستم های قدرت و تجزیه و تحلیل پویا، و برای رهبری در آموزش مهندسی قدرت.”

پس از دریافت مدرک لیسانس در رشته مهندسی برق در سال 1969 از دانشگاه میسوری در رولا (اکنون دانشگاه علم و صنعت میسوریوی در مقطع کارشناسی ارشد و دکتری در رشته EE ادامه یافت دانشگاه پوردو، به ترتیب در سالهای 1974 و 1977 در وست لافایت، هند.

رابرت دبلیو. “باب” لاوسون

مهندس مخابرات

عضو ارشد، 89; 18 نوامبر درگذشت

لاوسون برای تلفن بل در پنسیلو،ا (اکنون بخشی از AT&T) در پیتسبورگ به مدت 35 سال. او در سال 1367 به ،وان عضوی از تیم اجرایی به مدارج بالا رفت و بازنشسته شد.

در طول جنگ کره، او در ارتش خدمت کرد نیروی دریایی آمریکا به ،وان یک تکنسین رمزنگاری متخصص در سیگنال های رادار هوایی، کشتی و زمینی.

او کار غیرنظامی خود را در سال 1953 به ،وان کارشناس نصب تلفن در بل آغاز کرد. در آن زمان، او همچنین به مدرسه شبانه در دانشگاه پنسیلو،ا، در فیلادلفیا، جایی که در سال 1963 مدرک کارد، را در رشته مهندسی دریافت کرد.

او پس از بازنشستگی از بل در سال 1988، همکاری با ،ت آمریکا را به ،وان پیمانکار مخابرات آغاز کرد. او همچنین چندین سال به ،وان مهندس در شرکت خدمات فناوری اطلاعات کار کرد Unisys در Blue Bell، Pa. او سپس مشاور شد. مشتری اصلی او بود شرکت تلفن راه دور فیلیپین (اکنون PLDT)، در ماکاتی. او در سال 1998 از مشاوره بازنشسته شد.

لاوسون از است، بازی، پرواز بادبادک های بدلکاری، آواز خواندن، بازی گلف و کمک به همسایگانش برای حل مشکلات تکنولوژی لذت می برد.