50 سال از قدم گذاشتن انسان ها به ماه می گذرد: چرا تسلیم شدیم و چرا برمی گردیم

این فضانوردان آپولو 11 در ژوئیه سال 1969 اولین چاپ چکمه های انسان را روی سطح ماه گذاشت. کمتر شناخته شده است که آ،ین چاپ از فعالیت های انس، در ماهواره طبیعی تنها ما فقط سه سال و نیم بعد حک شده است.

فضانوردان یوجین آ. سرنان، رونالد ای. ایوانز و هریسون اچ. “جک” اشمیت ماموریت 12 روزه ای را به منطقه Taurus-Littrow در ماه انجام دادند، در این مدت آنها بیش از هر ماموریت آپولو دیگری سنگ های ماه و سایر نمونه های زمین شناسی را جمع آوری ،د. در راه رسیدن به مقصد، آنها را نیز تصرف ،د تصویر نمادین “مرمر آبی” از زمین، که یکی از بهترین مناظر خانه ما را تا آن زمان در تاریخ به بشریت بخشیده است.

در حالی که خدمه آپولو 17 در 14 دسامبر 1972 ماه را ، ،د، سرنان با گفتن به مأموریت کنترل این لحظه را گرامی داشت: “ما همانطور که آمدیم ، می کنیم و به خواست خدا با صلح و امید برای همه بشریت باز خواهیم گشت.”

سرنان تا سال 2017 زندگی کرد، اما زنده ماند تا بازگشتی را که در آن سفر تاریخی از آن صحبت کرد، ببیند.

در کل، تنها 12 نفر در تاریخ چند میلیارد ساله این سنگ قدم به ماه گذاشته اند و همه آنها در یک دوره 38 ماهه از آن دیدن کرده اند.

چرا از ماه حرکت کردیم

این ایجاد ناسا ریشه در اضطراب های جنگ سرد و مسابقه فضایی بین ایالات متحده و اتحاد جماهیر شوروی دارد. با پرتاب موفقیت آمیز اولین ماهواره، اسپوتنیک، و اولین فرد در فضا، یوری گارگارین، شوروی به سرعت از دروازه خارج شد. آپولو 17 یک دهه کامل پس از وعده جسورانه جان اف کندی رئیس جمهور جان اف کندی در سال 1962 مبنی بر فرود انسان روی ماه قبل از پایان دهه به وقوع پیوست. ناسا نه تنها به ضرب الاجل تعیین شده خود عمل کرد، بلکه چندین بار به عقب برگشت.

اما بسیاری از چیزهای دیگر در آن زمان روی زمین در حال رخ دادن بود. یک جنگ غیرمحبوب در آسیای ج، شرقی شعله ور شد و ناآرامی‌های داخلی در خیابان‌های شهرهای آمریکا منجر به پخش برنامه‌های خبری عصر شد تا از بحران‌های زیست‌محیطی متعددی که در حال تبدیل شدن به نگر،‌های اصلی بودند چیزی نگویند. ،ت ایالات متحده مقدار زیادی از پول مالیات دهندگان را در آپولو غرق کرده بود و محبوبیت این برنامه تنها چند ماه پس از آن رو به کاهش بود. نیل آرمسترانگ“جهش غول پیکر برای بشریت” جهان را مجذوب خود کرد.

آپولو به موازات انقلاب اجتماعی دهه 1960، پیروزی‌های باورن،ی و همچنین ش،ت‌های عظیم (لغو چند مأموریت نهایی) و تراژدی‌ها (آپولو 1) را تجربه کرد. برایان اودوم، مورخ ارشد ناسا می نویسد در یک پست اخیر وبلاگ

در ژانویه 1970، تمام ماموریت های آپولو فراتر از آپولو 17 به دلیل کاهش بودجه فدرال لغو شد. تهدید اتحاد جماهیر شوروی در فضا برای ا،ر آمریکایی‌ها که با رکود اقتصادی و تورم فزاینده مواجه بودند، دیگر در ذهنشان نبود، که یک دهه سخت اقتصادی آینده در دهه 1970 بود.

پس از آپولو، تمرکز ناسا به مدار تغییر کرد، ابتدا ایستگاه فضایی Skylab و مرغ با برنامه شاتل فضایی که به مدت سه دهه تا سال 2011 ادامه داشت.

بنابراین، این چهارشنبه نیم قرن کامل از آ،ین لحظه حضور انسان، نه فقط در ماه، بلکه در هر نقطه ای فراتر از مدار پایین زمین را نشان می دهد.

ساخت خانه در فضا

اگر منصف باشیم، ما فضانوردان خود را کاملاً در مدار مشغول نگه داشته ایم، جایی که ایستگاه فضایی بین المللی یکی از برجسته ترین نمونه های تاریخ همکاری بین المللی است. امروز که روابط اروپا و آمریکا با روسیه در پایین ترین حد خود از سال 1991 به بعد است، فضانوردان و فضانوردان روسی به زندگی و همکاری سازنده ادامه می دهند، حتی زم، که رهبری در سطح کمی شروع می شود. شمشیربازی.

با پایان یافتن شاتل در اوا، دهه 2000، اولویت ها دوباره کمی تغییر ،د. یک فشار جدید برای بازگشت به ماه و ادامه مسیر به مریخ، هم در داخل و هم در خارج از ناسا شروع به افزایش سرعت کرد. کنگره ایالات متحده متعهد شد که میلیاردها دلار برای ساخت یک موشک جدید عظیم سرمایه گذاری کند، در حالی که ایلان ماسک و اسپیس ای، در حال ساختن به سمت جاه طلبی های مشابه بودند.

پیش‌بینی‌های آینده‌نگر محقق نشده از اواسط قرن بیستم که تصور می‌کرد چگونه در ایستگاه‌های فضایی علمی-تخیلی زندگی می‌کنیم و مریخ را کشف می‌کنیم. به زیتگیست بازگشت.

تقریباً نیم قرن پس از آپولو 17، مأموریت بدون سرنشین ناسا آرتمیس یک در اوایل این ماه فراتر از هر فضاپیمای درجه بندی شده توسط انسان تا کنون به فراتر از ماه سفر کرد و تصویر نمادین جدیدی را برای نسل جدیدی از اکتشاف ثبت کرد که هم ماه و هم زمین را نشان می دهد. از دیدگاهی جدید

ناسا و اسپیس ای، متعهد شده‌اند تا قبل از پایان دهه، برای بازگرداندن نسل جدیدی از فضانوردان به سطح ماه، نیروهای خود را ملحق کنند. این یک قول آشناست که دفعه قبل عملی شد.

احتمالاً تصادفی نیست که برخی از شرایط مسابقه فضایی اولیه امروز نیز شروع به تکرار می‌کنند، با یک رقیب جدید ژئوپلیتیکی، چین، که به طور فزاینده‌ای یک دستور کار جاه‌طلبانه اکتشاف فضایی را پیش می‌برد. برنامه فضایی چین در حال حاضر سالانه ده ها موشک پرتاب می کند و ایستگاه فضایی، مریخ نوردهای ماه و مریخ خود را عملیاتی می کند. آژانس فضایی چین همچنین هدف خود را از ساخت یک ایستگاه خدمه در سطح ماه اعلام کرده است که این نیز هدف اولیه برنامه Artemis ناسا است.

اودوم مورخ ناسا اشاره می کند که بسیاری از میراث ماندگار برنامه آپولو هنوز روی زمین وجود دارد.

سرمایه‌گذاری فدرال در زیرساخت‌های هوافضا در سراسر ج، ایالات متحده، اقتصاد بسیاری از منطقه را متحول کرد. سرمایه‌گذاری‌های حیاتی در برنامه‌های مهندسی و علمی دانشگاه، پایه‌هایی را ایجاد ،د که با پیشرفت‌های فنی و علمی به ثمر نشستن ادامه می‌دهند.

اودوم خوشبین است که آرتمیس دور جدیدی از اکتشافات علمی و نوآوری های مهندسی را به همراه خواهد داشت.

“امیدواریم که درس های آپولو چارچوبی مفید برای اکتشاف در ماه و بازگشت به خانه ثابت کند.