هیجان محتاطانه کمین آنلاین

چهار سال پس از این تمرین، متوجه شدم که در کمین بودم: جدای از اشتراک‌گذاری ع،‌های فوری با دوستان در صفحه خصوصی اینستاگرام، محتوای رسانه‌های اجتماعی غریبه‌ها را بدون ارسال پست یا نظر شخصی مصرف می‌کردم. ممکن است فکر کنید فردی که به این مکالمات تکیه کرده و از آن لذت می برد به آنها کمک می کند – گزارش می دهد که او نیز کیک گدازه ای شکلاتی را در قوطی های حلبی درست کرده است، یا اینکه اتاق های هایپرباریک می توانند پس از جراحی معجزه کنند. اما نه. حتی با وجود اینکه از اتصال دیگران از طریق اینترنت لذت می برم، همچنان در کمین تایید شده هستم. من به نماد قلب ضربه می زنم و در تعداد لایک ها مشارکت می کنم، اما به نظرم ماهیت عمومی مشارکت در رسانه های اجتماعی برای من بسیار کاربردی است. در دنیای آنلاین، جایی که هر ،ی می‌تواند خود را روی صحنه بگذارد، خوشحالم که در بین تماشاگران می‌نشینم و کف می‌زنم.

من سال قبل از کووید کمین کردم. من دو شغل در دفتر کار می کردم (یکی به ،وان ویراستار در یک شرکت طراحی، دیگری به ،وان سردبیر در یک مجله)، داستان های مستقل می نوشتم و بین آپارتمانم در سانفرانسیسکو و دوست پسرم رفت و آمد می کردم. خانه در اوکلند من همیشه در میان جلسات مختلف و روش های حمل و نقل مختلف حرکت می کردم و هیچ وقت برای هیچ کاری وقت کافی نداشتم – از جمله تمرین ، یا آماده ، غذا. در نتیجه، احساس می‌کردم که دیوارهای شلوارم در حال بسته شدن است. بنابراین، برنامه WeightWachers را باز کردم.

در کنار ابزارهای مورد استفاده برای پیگیری رژیم غذایی و ورزش چیزی بود که انتظارش را نداشتم: نوعی اینستاگرام درون برنامه‌ای که فقط برای اعضا باز است. در آن زمان، درخشش رسانه های اجتماعی برای من از بین رفته بود. من بیش از احساسات مقایسه، اتاق های پژواک دردسرساز. ولی اتصال، همانطور که پلت فرم نامیده می شد، چیز دیگری بود.

برخلاف سایر فیدهای من، این مجموعه افرادی نبود که می‌شناختم زیرا در منطقه جغرافیایی، حوزه کاری یا طبقه اجتماعی-اقتصادی من قرار داشتند. اینها افرادی بودند که با یک مشکل مش، متحد شده بودند. نخبگان ساحلی، کشاورزان در غرب میانه، فلو، ها، پزشکان، ورزشکاران سابق کالج. مردمی که ترامپ را دوست داشتند. افرادی که از او متنفر بودند. افرادی که واقعاً می خواستند به شما یادآوری کنند که ما فقط قرار بود در مورد کاهش وزن صحبت کنیم. این یک جامعه مملو از افراد تصادفی بود که احتمالاً هرگز در زندگی واقعی آنها را ملاقات نمی‌کردم، و داستان‌هایی درباره تلاش برای انجام بهترین کارشان تعریف می‌،د – و تشویق‌کننده‌هایی که در کامنت‌ها با آنها بودند.

معلوم شد که Connect یک داروی دروازه ای است. من خودم را در حال کندوکاو در نظرات در مورد انسان های نیویورک، یک حساب کاربری اینستاگرام که زندگی ،نان شهر را شرح می دهد و PostSecret، که مردم را تشویق می کند تا کارت پستال های ناشناس ارسال کنند که صمیمیت های زندگی آنها را به تفصیل بیان می کند. من رشته های طول، نظرات را در انتهای دستور العمل های آنلاین دنبال کردم و جوک های داخلی را جذب کردم Zillow Gone Wild، که عجیب ترین خانه ها را در پلت فرم املاک و مستغلات به اشتراک می گذارد. ناگفته نماند رفت و آمدهای طول، مدت “آیا من آن ، هستم؟” پست ها در Reddit