سایمون مکنزی، یک افسر امنیتی در فروشگاه تخفیفدار QD Stores در خارج از لندن، نفس تنگی داشت. او به تازگی سه دزد مغازه را تعقیب کرده بود که با چند بسته صابون لباسشویی بیرون آمده بودند. قبل از رسیدن پلیس، او پشت میز اتاق پشتی نشست تا کار مهمی انجام دهد: گرفتن چهره مجرمان.
در یک کامپیوتر رومیزی قدیمی، او فیلم دوربین امنیتی را برداشت و م، کرد تا بزرگنمایی کند و ع،ی از هر دزد ذخیره کند. او سپس وارد یک برنامه تشخیص چهره به نام Facewatch شد که فروشگاهش از آن برای شناسایی دزدان مغازه استفاده می کند. دفعه بعد که این افراد وارد مغازهای در چند مایلی میشوند که از Facewatch استفاده میکند، کارکنان فروشگاه یک هشدار دریافت خواهند کرد.
آقای مکنزی گفت: “مثل این است که ،ی با شما باشد که بگوید، “آن شخصی که هفته گذشته چمدانش را بردید، به خانه برگشت.”
استفاده از فناوری تشخیص چهره توسط پلیس در سال های اخیر به شدت مورد بررسی قرار گرفته است، اما کاربرد آن توسط مشاغل خصوصی کمتر مورد توجه قرار گرفته است. اکنون، با پیشرفت فناوری و کاهش هزینههای آن، سیستمها به زندگی مردم بیشتر میرسند. دیگر تنها در حوزه اختیارات سازمان های ،تی نیست، تشخیص چهره به طور فزاینده ای برای شناسایی دزدان مغازه، مشتریان مشکل دار و مخالفان قانونی به کار گرفته می شود.
فیس واچ، یک شرکت بریت،ایی، توسط ،ده فروشان در سراسر کشور که از جرایم کوچک ناامید شده اند استفاده می شود. Facewatch با کمتر از 250 پوند در ماه یا تقریباً 320 دلار، دسترسی به فهرست تماشای سفارشیای را ارائه میکند که در نزدیکی اشتراکهای یکدیگر ذخیره میشوند. هنگامی که Facewatch یک چهره پرچمدار را مشاهده میکند، هشداری به تلفن هوشمند موجود در فروشگاه ارسال میشود، جایی که کارمندان تصمیم میگیرند که آیا نزدیک فرد را زیر نظر داشته باشند یا از او بخواهند که آن را ، کند.
او گفت که آقای مکنزی هر هفته یک یا دو چهره جدید اضافه می کند، عمدتا افرادی که پوشک، مواد غذایی، لوازم حیوانات خانگی و سایر کالاهای ارزان قیمت را می دزدند. او گفت که مشکلات اقتصادی آنها باعث همدردی او شده است، اما تعداد سرقت ها به حدی از کنترل خارج شده است که تشخیص چهره مورد نیاز است. معمولاً حداقل یک بار در روز، Facewatch به او هشدار می دهد که شخصی در لیست تماشا وارد فروشگاه شده است.
در حالی که کشورهای غربی با پیشرفت هایی که هوش مصنوعی به دست آورده است دست و پنجه نرم می کنند، فناوری تشخیص چهره در حال گسترش است. اتحادیه اروپا در حال تدوین قو،نی است که بسیاری از کاربردهای تشخیص چهره را ممنوع می کند، در حالی که اریک آدامز، شهردار نیویورک، ،ده فروشان را تشویق کرده است که این فناوری را برای مبارزه با جرم و جنایت امتحان کنند. اماسجی اینترتینمنت، مالک مدیسون اسکوئر گاردن و رادیو سیتی موزیک هال، از تشخیص چهره خودکار برای امتناع از ورود وکلایی که شرکتهایشان از شرکت شکایت کردهاند، استفاده کرده است.
در میان کشورهای دموکراتیک، بریت،ا در خط مقدم استفاده از تشخیص چهره زنده قرار دارد و دادگاهها و قانونگذاران استفاده از آن را امضا کردهاند. پلیس لندن و کاردیف در حال آزمایش این فناوری هستند تا مجرمان تحت تعقیب را هنگام قدم زدن در خیابان شناسایی کنند. در ماه مه، از آن برای اسکن جمعیت استفاده شد تاج گذاری پادشاه چار، سوم
اما استفاده توسط ،ده فروشان به ،وان راه حلی نامتن، برای جرایم جزئی انتقاداتی را به دنبال داشته است. افراد راه کمی برای دانستن اینکه در لیست پیگیری هستند یا نحوه درخواست تجدید نظر ندارند. در یک شکایت حقوقی سال گذشته، دیده بان برادر بزرگ، یک گروه جامعه مدنی، آن را “اورولی در حد افراط” نامید.
فریزر سام،، کمیسر بیومتریک و دوربین های نظارتی بریت،ا، که به ،ت در مورد سیاست مشاوره می دهد، گفت که به دلیل نگر، های مربوط به حفظ حریم خصوصی و عملکرد ضعیف الگوریتم ها در گذشته، در مورد فناوری تشخیص چهره “عصبی و تردید” وجود دارد.
او گفت: «اما من فکر میکنم از نظر سرعت، مقیاس، دقت و هزینه، فناوری تشخیص چهره میتواند در برخی زمینهها به م،ای واقعی کلمه یک تغییر دهنده بازی باشد.» این بدان م،است که ورود و استقرار آن احتمالاً اجتناب ناپذیر است. این فقط یک مورد است که چه زم،“
نمی توان انتظار داشت پلیس بیاید
فیس واچ در سال 2010 توسط سایمون گوردون، صاحب یک بار شراب محبوب قرن نوزدهمی در مرکز لندن، که به دلیل فضای داخلی سردابی و محبوبیتش در بین جیب برها معروف است، تاسیس شد.
در آن زمان، آقای گوردون توسعه دهندگان نرم افزار را استخدام کرد تا ابزاری آنلاین ایجاد کنند تا فیلم دوربین های امنیتی را با مقامات به اشتراک بگذارند، به این امید که این کار باعث صرفه جویی در وقت پلیس برای ارسال گزارش های حادثه و دستگیری بیشتر شود.
علاقه محدودی وجود داشت، اما شیفتگی آقای گوردون به فناوری امنیتی برانگیخته شد. او پیشرفتهای تشخیص چهره را دنبال کرد و به فکر فهرستی بود که ،دهفروشان میتوانند آن را به اشتراک بگذارند و در آن مشارکت کنند. مانند ع،های دزدان مغازهها بود که فروشگاهها در کنار دفتر ثبت نگه میدارند، اما به یک پایگاه داده جمعی اضافه میشوند تا افراد بد را در زمان واقعی شناسایی کنند.
در سال 2018، آقای گوردون احساس کرد که این فناوری برای استفاده تجاری آماده است.
او در مصاحبه ای گفت: “شما باید به خودتان کمک کنید.” شما نمی تو،د انتظار داشته باشید که پلیس بیاید.
Facewatch که مجوز نرم افزار تشخیص چهره ساخته شده توسط Real Networks و Amazon را می دهد، اکنون در نزدیک به 400 فروشگاه در سراسر بریت،ا موجود است. این سیستم ها که بر روی میلیون ها تصویر و ویدئو آموزش دیده اند، اطلاعات بیومتریک یک چهره را هنگام ورود فرد به مغازه می خوانند و آن را با پایگاه داده افراد پرچم گذاری شده بررسی می کنند.
لیست پیگیری Facewatch به طور مداوم در حال افزایش است زیرا فروشگاه ها ع، های دزدان فروشگاه و مشتریان مشکل را آپلود می کنند. پس از اضافه شدن، یک سال قبل از حذف، یک نفر در آنجا باقی می ماند.
“اشتباهات نادر هستند اما اتفاق می افتد”
هر بار که سیستم Facewatch یک دزد مغازه را شناسایی میکند، یک اعلان به فردی میرسد که در یک آزمون موفق شده است تا یک «فوقشناس» باشد – ،ی که استعداد خاصی در به خاطر سپردن چهرهها دارد. در عرض چند ث،ه، سوپرشناس باید مطابقت با پایگاه داده Facewatch را قبل از ارسال هشدار تأیید کند.
اما در حالی که این شرکت سیاست هایی را برای جلوگیری از شناسایی اشتباه و سایر خطاها ایجاد کرده است، اشتباهاتی رخ می دهد.
در ماه اکتبر، زنی در حال ،ید شیر در یک سوپرمارکت در بریستول، ،ستان، با یک کارمند مواجه شد و به او دستور داد که آن را ، کند. به او گفته شد که فیس واچ او را به ،وان یک دزد مغازه ممنوع اعلام کرده است.
این زن که به دلیل نگر، های مربوط به حفظ حریم خصوصی خواست نامش فاش نشود و داستانش با مطالبی که وکیلش و Facewatch ارائه کرده بودند، تایید شد، گفت که احتمالا اشتباهی رخ داده است. هنگامی که او چند روز بعد با Facewatch تماس گرفت، شرکت عذرخواهی کرد و گفت که این یک مورد هویت اشتباه است.
پس از تهدید این زن به اقدام قانونی، Facewatch به بررسی سوابق آن پرداخت. مشخص شد که این زن به دلیل یک حادثه 10 ماه قبل که مربوط به 20 پوند کالا، حدود 25 دلار بود، به فهرست نظارت اضافه شده بود. Facewatch گفت که سیستم “کاملاً کار می کرد”.
اما در حالی که این فناوری به درستی زن را شناسایی کرده بود، اما فضای زیادی برای تشخیص انسان باقی نگذاشت. نه Facewatch و نه فروشگاهی که این حادثه در آن رخ داده است با او تماس نگرفتند تا به او اطلاع دهند که در لیست نظارت است و بپرسند چه اتفاقی افتاده است.
این زن گفت که این حادثه را به خاطر نمی آورد و هرگز از مغازه دزدی نکرده است. او گفت که ممکن است پس از اینکه متوجه نشده بود که پرداخت کارت نقدی او در یک کیوسک خود تسویه حساب انجام نشده است، از خانه خارج شده است.
مادلین استون، مسئول حقوقی و سیاستگذاری Big Brother Watch، گفت که Facewatch در حال عادی سازی بررسیهای امنیتی به سبک فرودگاه برای فعالیتهای روزمره مانند ،ید یک لیوان شیر است.
آقای گوردون از اظهار نظر در مورد حادثه در بریستول خودداری کرد.
به طور کلی، او گفت: “اشتباهات نادر هستند اما اتفاق می افتد.” وی افزود: «اگر این اتفاق بیفتد، اشتباه خود را میپذیریم، عذرخواهی میکنیم، اطلاعات مربوطه را برای جلوگیری از تکرار حذف میکنیم و غرامت متن،ی ارائه میکنیم.»
تایید شده توسط دفتر حفظ حریم خصوصی
گروههای آزادیهای مدنی نگر،هایی را در مورد Facewatch مطرح کردهاند و پیشنهاد کردهاند که استقرار آن برای جلوگیری از جرایم کوچک ممکن است بر اساس قانون حریم خصوصی بریت،ا غیرقانونی باشد، که مست،م آن است که فناوریهای بیومتریک دارای “منافع عمومی قابل توجهی” باشند.
دفتر کمیساریای اطلاعات بریت،ا، تنظیم کننده حریم خصوصی، تحقیقاتی یک ساله در مورد Facewatch انجام داد. این دفتر در ماه مارس به این نتیجه رسید که سیستم Facewatch است طبق قانون مجاز است، اما تنها پس از آن که شرکت تغییراتی در نحوه عملکرد خود ایجاد کرد.
استفان بونر، معاون کمیساریای نظارت نظارتی دفتر، در مصاحبهای گفت که بررسیها باعث شده است که Facewatch سیاستهای خود را تغییر دهد: علائم بیشتری را در فروشگاهها قرار میدهد، فقط اطلاعات مربوط به متخلفان جدی و خشن را در بین فروشگاهها به اشتراک میگذارد و فقط هشدارهایی را درباره آنها ارسال میکند. تکرار متخلفان این بدان م،است که افراد پس از یک تخلف جزئی در لیست مراقبت قرار نخواهند گرفت، همانطور که برای زن در بریستول اتفاق افتاد.
آقای بونر گفت: «این میزان دادههای شخصی نگهداری شده را کاهش میدهد، احتمال اضافه شدن غیرمنصفانه افراد به این نوع فهرست را کاهش میدهد و احتمال دقیق بودن آن را افزایش میدهد». او گفت که این فناوری «بی شباهت به داشتن نگهبانان امنیتی بسیار خوب نیست“
لیام آردرن، مدیر عملیات لورنس هانت، که دارای 23 فروشگاه رفاهی Spar است که از Facewatch استفاده می کنند، ،ن می زند که این فناوری از سال 2020 تاکنون بیش از 50000 پوند برای شرکت صرفه جویی کرده است.
او خطرات حفظ حریم خصوصی ناشی از تشخیص چهره را بسیار زیاد خواند. تنها نمونه ای از شناسایی نادرست که او به یاد آورد زم، بود که مردی به خاطر دوقلوی همسان خود که از مغازه دزدی کرده بود گیج شد. او گفت که منتقدان غفلت می کنند که فروشگاه هایی مانند او با حاشیه سود ناچیز کار می کنند.
آقای آردرن گفت: «برای آنها آسان است که بگویند «نه، این خلاف حقوق بشر است». او گفت که اگر دزدی از مغازه ها کاهش پیدا نکند، مغازه هایش باید قیمت ها را افزایش دهند یا کارکنان خود را کاهش دهند.
منبع: https://www.nytimes.com/2023/06/28/technology/،-recognition-s،plifters-britain.html