بررسی How Do You Live: یادگاری زیبا و پایان یک دوران

سال 1997 است و مدیر مشهور استودیو گیبلی، هایائو میازاکی برنامه های خود را برای بازنشستگی پس از آزادی اعلام کرد شاهزاده مونونوکه، فیلمی که رکوردهای جدیدی را در با، آفیس ،میشن ژاپنی به جا گذاشت و این رسانه را متحول کرد. سال 2001 است و میازاکی اعلام کرد که قصد دارد پس از انتشار فیلم بازنشسته شود روحیه دور، گفت که دیگر نمی تواند روی فیلم های ،میشن بلند کار کند. سال 2013 است و میازاکی اعلام کرد که قصد دارد پس از انتشار بازی بازنشسته شود باد برمی خیزد، گفتن آن «اگر می‌گفتم می‌خواهم [make another feature film]من شبیه پیرمردی هستم که حرف ،انه‌ای می‌زند.»

سال 2023 است و میازاکی پیرمردی است که با انتشار فیلمی جدید با ،وان یک چیز ،انه می گوید چطوری زندگی می کنی در ژاپن و تغییر نام داد پسر و حواصیل برای بازار بین المللی

نکته این است که نمی توان با قطعیت گفت که آیا این واقعاً همان لحظه ای است که هایائو میازاکی برای همیشه از ،میشن بلند فاصله می گیرد (او احتمالاً هرگز به طور کامل از ،میشن دور نخواهد شد و در طول عمر خود فیلم کوتاه جدیدی را برای موزه گیبلی کارگرد، کرد. آ،ین بازنشستگی، بورو کاترپیلار). تا همین چند روز پیش، به سختی می‌توانست بگوییم که این فیلم پای، با ،وان مرموز در واقع درباره چه چیزی خواهد بود، با پیروی از یک استراتژی جسورانه روابط عمومی، خوب، انجام ندادن هیچ روابط عمومی. تنها یک پوستر برای این فیلم که یک حواصیل را به نمایش می‌گذارد، قبل از اولین نمایش آن در سینما منتشر شد، بدون نمایش مطبوعاتی یا پیش‌نمایش، تری،، اسکرین شات یا حتی خلاصه داستان.

سوار شدن بر قطار در ساعات اولیه صبح جمعه یکی از اولین ،، باشد که این فیلم سینمایی کاملاً جدید به کارگرد، میازاکی را تماشا می کند. پسر و حواصیل به نظر می رسید که فقط به ،وان یک موجود اسطوره ای وجود داشته باشد تا یک فیلم واقعی. در غیاب هیچ خبری و با توجه به تکراری بودن تک تصویر، طرفداران ژاپنی حتی به ایجاد ال،ای رفتاری از پرنده متوسل شدند. سر زدن به نام و راز پیرامون آن. راستش را بخواهید، بخشی از وجود من فکر می‌کرد که آیا همه چیز حقه‌ای است، نیرنگی که به زودی در معرض دید جه،ان قرار می‌گیرد.

بخشی دیگر تعجب کرد: اگر این فیلم واقعاً واقعی بود، چه داست، میازاکی را از آ،ین بازنشستگی‌اش خارج می‌کرد؟ و چگونه می توانم درباره فیلمی مانند این بحث کنم، وقتی حتی بگویم وجود دارد می تواند از نظر فنی به ،وان یک اسپوی، طبقه بندی شود؟

من الان این جواب را دارم برای ارائه حداقل مقدمه لازم، فیلم در جریان بمباران آتشین توکیو در جنگ جه، دوم باز می شود، خاطره ای مبهم از لحظه ای که پسر جوان ماهیتو شاهد مرگ مادرش در بیمارست، بود که او در آن سوخته بود. این تجربه در ذهن او مانند شعله های فور، که او شاهد آن بود، حبس می شود و هرگز واقعاً از درد این فقدان ناگه، کنار نمی رود. زم، که ماهیتو به پدرش می‌پیوندد تا مدت کوتاهی پس از جنگ از توکیو خارج شود تا با شریک جدید (و قبلاً باردار) خود در یک خانه سنتی بزرگ و پر از ویژگی‌ها زندگی کند – مانند یک حواصیل مرموز و یک ساختمان سنگی قدیمی متروکه در جنگل‌های اطراف – او برای پذیرش این وضعیت جدید تلاش می کند.

این لحظات آغازین احساس ناراحتی و سنگینی می کنند، به خصوص در فلاش بک ها، که فقط برای مدت کوتاهی با غوغای مهربانانه خانم های مسن در خانه یا حواصیل معروف تسکین می یابد. در حالی که ما را به دنیایی کاملاً جدید می برد تا به دنبال قول حواصیل دور از معمولی مبنی بر اینکه ماهیتو می تواند یک بار دیگر مادرش را ببیند (در حالی که به جستجوی مادر جدیدش که اخیراً ناپدید شده است) می برد. این گشایش باقی می ماند.

در این لحظات، هم از نظر جزئیات قابل مشاهده در هر صحنه و هم از نظر هدف مضمونی بزرگتر، این یک فانتزی غنی و متراکم است که انتظارش را داریم. ممکن است بیایید روحیه دور به خاطر حمام روح، پیچیده و التقاطی آن، اما شما برای داستان انس، و زیر و بم های عمیق تر در هسته آن باقی می م،د.

در ادامه این مقایسه، حتی می توان گفت که این تفکرات در مورد پیچیدگی شرایط انسان توسط میازاکی 82 ساله با این فیلم پای، مورد تاکید قرار گرفته است و چیزی را خلق می کند که بیشتر از آنچه که به نظر می رسد اتوبیوگرافیک و خود انعکاسی است. باد برمی خیزد. با وجود تمام این‌که آن فیلم از نظر فنی یک فیلم زندگی‌نامه‌ای بود، به همان اندازه که بازتابی از مرد پشت تولید بود، به همان اندازه که خلبان اصلی در مرکز آن بود. در حالی که ،اصر خارق‌العاده و خانواده‌پسند ، می‌کنند پسر و حواصیلو آن را تا لبه پر از هوی و هوس می کند که لحظات سنگین آن را سبک می کند و جذابیت بی پایان را به ،میشن خیره کننده اش می آورد، طبیعت صریح که در آن تفکرات خود انعکاسی میازاکی در حافظه را بررسی می کند، آن را به همان اندازه مکالمه با مرد در آینه می کند. مخاطب است.

سوالی که ،وان ژاپنی فیلم مطرح می کند در طول تجربه وجود دارد. چگونه انجام دادن تو زنده ای؟ بر دوش ،، که قبل از تو آمده اند. پس از دهه ها تعریف صنعت ،میشن در ژاپن، میازاکی سرنوشت خود را پذیرفته است. این در نهایت داست، است در مورد چگونه و چرایی که حافظه ما را تعریف می کند، تشخیصی که هیچ وجودی نمی تواند بدون ساختن بر اختراعات، تجربیات و خاطرات ،، که پیش از ما آمده اند زندگی کند. تشخیص اینکه حرکت رو به جلو به م،ای ادامه دادن و رها ، گذشته است و در عین حال خاطرات و درس های خود را برای نفر بعدی که آن مشعل را حمل می کند نزدیک نگه می دارد.

پسر و حواصیل احساس می‌شود که میازاکی جایگاهش را به‌،وان یادگاری در صنعت ،میشن مدرن که بدون او ادامه می‌دهد، به رسمیت می‌شناسد. استودیو گیبلی خود را محکم در تاریخ ،میشن و به ویژه فرهنگ ژاپنی جاسازی کرده است، جایی که فیلم هایی مانند همسایه من توتورو و خدمات تحویل کیکی حتی قبل از اینکه در مورد پارک یا موزه یا تجارت فراوان صحبت کنیم، احساس حق عبور برای کودکان ژاپنی می کنیم. افرادی که ،مه نمی بینند یا به ،میشن به ،وان یک ،اب بازی کودکانه نگاه نمی کنند، احتمالاً حداقل یک فیلم گیبلی را می شناسند و دوست دارند. توتورو یک شخصیت در داستان ،اب بازی 3!

با این حال، 10 سال از اکران آ،ین فیلم میازاکی و 9 سال از آ،ین فیلم بلند گیبلی می‌گذرد. وقتی مارنی آنجا بود. برای همه رسانه ها در یک نقطه به نظر می رسید مصمم به مسح ، به اصطلاح “میازاکی بعدی” تنها جانشین م،وی متشکل از کهنه سربازان سابق گیبلی، استودیو پونوک، تا به حال تلاش کرده است تا به طور مستقیم از کتاب بازی بصری و روایی متمایز این استودیو مشهور تقلید کند. با موفقیت متوسط ​​در سال 2017 منتشر شد، اما به ویژه اولین تری، از پروژه جدید استودیو خیالی قبل از این نمایش با رویکردی بصری و موضوعی که به ،وان یک حرکت متمایز عمل می کند، به نمایش درآمد.

چشم انداز ،مه امروزه توسط کارگردان متفاوتی تعریف می شود: ماکوتو شینکای. فیلم هایی مانند پنج سانتی متر در ث،ه، اسم شما، و سوزومهبا پردازش شدید آنها در محیط های بسیار واقع گرایانه که داستان هایی در مورد عشق و فاصله را از طریق تصاویر فانتزی و علمی تخیلی بیان می کنند، با این وجود چشمگیر هستند اما در سبک مدرن تر خود از آثار گیبلی بسیار متمایز هستند. در سال های اخیر با موفقیت آثار شینکای، مقایسه ها متوقف شده است. شما نمی تو،د میازاکی بعدی باشید وقتی که مردی را که با او مقایسه می کنید تحت الشعاع قرار داده اید.

وقتی شینکای یا یکی از مقلدین متعدد او نباشد، فرنچایزهای قابل تشخیص قوی تر از همیشه حکومت می کنند. ،مه همیشه بر اقتباس‌هایی از رسانه‌های دیگر متکی بوده است، اما تغییر از فیلم‌هایی مانند سرویس‌های هواداران صرفاً به فیلم‌های پرفروش امروزی تفاوت فاحشی را نشان می‌دهد. سال گذشته، فیلم One Piece RED در ژاپن تقریبا 20 میلیارد ین درآمد داشت، آن را به یکی از 10 فیلم برتر تاریخ تبدیل کرده و آن را در بالا قرار می دهد قلعه متحرک هاول و همه آثار میازاکی به جز دو. اولین اسلم دانک دارد به همین ترتیب رکورد ش،ت و برای هشت هفته متوالی در صدر با، آفیس قرار گرفت پس از آزادی و موفقیت هیولا 2020 را فراموش نکنیم Demon Slayer: Mugen Train، که 40 میلیارد ین ناخالص داخلی ت،یب شد روحیه دوررکورد پرفروش ترین فیلم تمام دوران در ژاپن.

نکته اینجاست که دیگر شاهد ساخت فیلم هایی از این دست، چه خوب و چه بد نیستیم. در بحث در مورد ستاره شدن در حال محو شدن میازاکی هیچ شادی یا لذتی وجود ندارد. در واقع، با پسر و حواصیلمیازاکی یکی از بهترین فیلم های خود را تا به امروز تولید کرده است، یک داستان فراداست، بالغ در نمای دوستانه تر در مورد خاطره و حرکت از گذشته در حالی که تجربیات گرانبهای خود را بر دوش خود حمل می کند.

با این حال صنعت دارد حرکت کرد. این فیلم از نظر مضمونی و بصری مانند یک قطعه گمشده از رسانه گیبلی اواسط دهه 2000 است که دوباره از یک طاق ظاهر شده و روی پرده های سینما پرتاب شده است. نه کمتر تاثیرگذار، اما تکه‌ای از گذشته بر دوش ،، که آن را ساخته‌اند، به دنیا پرتاب شد تا آنچه را از دست داده‌ایم به یاد بیاوریم تا آنچه را که امروز داریم بسازیم. می‌تو،د استدلال کنید که ساختن فیلمی درباره رها ، و حرکت رو به جلو در زم، که کارگرد، نمی‌تواند تمایل خود را برای رفتن دنبال کند، ط،ه‌آمیز است، اما شاید به همین دلیل بود که این فیلم باید ساخته می‌شد.

راستش، خیلی متاثر و متاثر شدم از این فیلم، دوست دارم به پیامش خیانت کند و فقط یک بار دیگر برگردد. چاه خلاقانه در زیر میازاکی پر است، و من مطمئن هستم که او می تواند 10 فیلم دیگر بسازد و هنوز ایده های جدیدی برای کشف داشته باشد. ما به سختی سطح استعداد بی انتها او را ،اشیده ایم.

در اولین اقدام فیلم، ماهیتو یک کپی قدیمی از آن را پیدا می کند چطوری زندگی می کنی؟، کتاب کودک که الهام بخش ،وان ژاپنی فیلم بود. صفحه ،وان توسط مادرش با پیامی مبنی بر رشد او امضا شده است. اشک در می آید. ماجرایی که در پی می‌آید ثابت می‌کند که او درست می‌گفت، و کتاب در تمام طول مدت با او می‌ماند، خاطره‌ای دیگر برای او به یادگار مانده است.

همانطور که ماهیتو نیاز دارد از دست دادن مادرش را بپذیرد، ، آن سینما در صبح جمعه مانند بستن کتاب در مورد دور، از تاریخ ،میشن است که هرگز به آن بازنخواهیم گشت. مواردی که شخصیت های این دنیای فانتزی به ماهیتو منتقل می کنند، راه هایی برای یادآوری ماجراجویی و ارتباط مجدد او با مادرش هستند، همانطور که همیشه می تو،م این فیلم ها را دوباره تماشا کنیم. و به یاد داشته باشید که ما باید، زیرا تنها با گذراندن این خاطرات است که می توانند تا مدت ها پس از ناپدید شدن افراد پشت سرشان زنده بمانند.

میازاکی پذیرفته است که زمان او آمده و رفته است و این خواهش اوست که نسل بعدی او را به خاطر بسپارد. با این درک، همه چیز از داستان پیچیده و در عین حال مضمون پرطنین فیلم گرفته تا کمپین تبلیغاتی ناموجود آن م،ا پیدا کرد. انتشار یک فیلم بدون یک تری،، اسکرین شات یا حتی خلاصه داستان مانند خودکشی شغلی است، شانس مطمئنی برای ش،ت فیلم است. این یک استراتژی است که فقط در دستان استودیو و کارگرد، موفق می شود که مانند این دو مورد احترام قرار بگیرد. به ،ه خود، این کمپین آ،ین درخواست از سوی میازاکی به مردمی است که او و کارهایش را تحسین می کنند.

خاطرات فقط با به اشتراک گذاشتن آنها با دیگران بیشتر از ما زنده می مانند، و تضمین می کنند که با گذشت ما فراموش نخواهند شد. به همین ترتیب، اگر می‌خواهیم این دوران ،میشن برای نسل‌های بعدی به یادگار بماند، وظیفه ما به‌،وان یک مخاطب است که از صدای آن دفاع کرده و آن را با دیگران به اشتراک بگذاریم. گیبلی و میازاکی قبلاً جای خود را در تاریخ دارند. اگر پسر و حواصیل برای ملحق شدن به آن، باید بخواهیم آن را منتقل کنیم، آن را نزدیک نگه داریم و با خود حمل کنیم.

و بعد از همه اینها به جلو حرکت کنید.

چطوری زندگی می کنی اکنون در سینماهای ژاپن است. توزیع‌کننده GKIDS می‌گوید که «آ، امسال در آمریکای شمالی به صورت تئاتری» با ،وان ،یسی منتشر خواهد شد. پسر و حواصیل.