جنگ، بدون تعجب، حفاظت را بسیار دشوارتر کرده است. اولگ دیاکوف، یک افسر بازگرداندن از دفتر مرکزی Rewilding اوکراین در اودسا و یکی از بنیانگذاران این سازمان، خطراتی را که تیمش با یک ناامیدی گاه به گاه مواجه شده اند را بازگو می کند. مینهای دریایی که از دریای سیاه به داخل میآمدند، رهاسازی ،نهای آیش را متوقف ،د و فعالیتهای نظارتی پلیکانهای دالماسی به دوربینهای دوچشمی و تلسکوپها محدود شد، زیرا بخشهایی از دلتا توسط ،ت اوکراین محدود شده بود. (در زمان صلح، آنها می توانستند با کمک پهپادها شمارش دقیق تری انجام دهند.)
ذخیرهگاه آسک،ا نوا – قدیمیترین و بزرگترین بیوسفر اوکراین که در ساحل شرقی رودخانه دنیپرو قرار دارد – از بهار گذشته تحت اشغال روسیه بوده است. کارمندان پارک تقریباً یک سال کار حفاظتی خود را ادامه دادند. دیاکوف میگوید: «افرادی که در آنجا کار خود را انجام میدهند، قهرمان هستند. “در این مورد شکی نیست.” اما در مارس 2023، پیام نهایی در وب سایت ذخیره گفت که یک اداره جدید روسیه نصب شده است.
این ذخیرهگاه طبیعت مجموعهای وسیع از نژادهای صحرایی و اهلی از جمله کولانها را در خود جای داده است. قبل از جنگ، Rewilding اوکراین به ذخیرهگاه طبیعی برای تامین گلهها به استپ تاروتینو متکی بود. دو تکرار موفق از ،های باز اقتباس شده در اصل از آسک،ا نوا بود.
دیاکوف توضیح می دهد: “اکنون تنها یک فرصت وجود دارد، آوردن حیوانات از اروپای غربی.” اما او خاطرنشان میکند که این امر هم بسیار پرهزینه و هم از نظر بوروکراتیک دست و پا گیر است – «مخصوصاً در شرایط جنگ». دیاکوف می گوید که تولد کولان های سرگردان در استپ تاروتینو نه تنها به این دلیل مهم است که موفقیت پروژه آنها را نشان می دهد، بلکه ممکن است تنها راهی باشد که گله ها می توانند رشد کنند.
پول برای ادامه پروژهها در مواقعی خشک شده است و محیط بانان مجبور شدهاند برای ادامه عملیات در جیب خود فرو بروند. ما نمی توانستیم صبر کنیم. مونتیانو می گوید که حیوانات نمی توانند صبر کنند.
دیاکوف می گوید که در جنگ برای بقا و هویت اوکراین، حفاظت به ناچار جنبه میهن پرستانه ای به خود گرفته است. تهاجم روسیه میلیون ها هکتار زمین را از هم پاشید که او و بسیاری دیگر دهه ها را صرف حفاظت از آن کرده اند. برخی در جنبشهای بازگرد، و حفاظتی گستردهتر تلاش کردهاند این موضوع را مطرح کنند که بازیابی منظره میتواند به ،وان ،صری برای دفاع از آن دیده شود.
بوهدان پروتس، بوم شناس و مدیر عامل برنامه Danube-Carpathian، یک سازمان غیر،تی مستقر در Lviv که فعالیت های حفاظتی و لابی هایی را برای حمایت از قو،ن زیست محیطی قوی تر انجام می دهد، می گوید: “یک م،ن نمی تواند از تالاب ها عبور کند.” پروتس میگوید در مرز شمال غربی اوکراین، مزارع پرآب و باتلاقها، نیروهای روسی را از انجام حملات از طریق بلاروس بازمیدارند. او معتقد است: «بازگشت ابزاری برای دفاع از کشور است».
زمین و ا،یستم اوکراین به ،وان سلاح در طول جنگ مورد استفاده قرار گرفته است. در فوریه 2022، نیروهای اوکراینی با ش،تن سد دوران شوروی، تالابهای کیف-ایرپین را مجدداً زیر آب بردند و مانور نیروهای روسی را سختتر ،د – اقدامی که حداقل تا حدی با عقب راندن نیروهای مهاجم و نجات پایتخت از تصرف شناخته میشود. در ماه ژوئن، سد کاخوفکا در ج، اوکراین ت،یب شد– به احتمال زیاد توسط روسیه –ایجاد ویر، در یک منطقه وسیعو منجر به درخواست هایی برای اضافه ، جنایات جنگی محیط زیستی به لیست رو به رشد جرایم ،لین شد.
منبع: https://www.wired.com/story/ukraine-scientists-ecological-legacy-conservation/