کیت بلانشت به شدت نگران تاثیر هوش مصنوعی است

کیت بلانشت به بی بی سی گفته است که در مورد تاثیر هوش مصنوعی (AI) "عمیقا نگران" است.

این بازیگر استرالیایی روز یکشنبه در صحبت با لورا کوئنسبرگ گفت: من به این ربات ها و ماشین های بدون راننده نگاه می کنم و واقعاً نمی دانم چه چیزی برای ،ی به ارمغان می آورد.

بلانشت 55 ساله در حال تبلیغ فیلم جدیدش شایعات بود - یک کمدی آ،ا،م، درباره گروهی از رهبران جهان که در یک جنگل به دام افتاده اند.

او گفت: «فیلم ما در مقایسه با آنچه در جهان می گذرد، شبیه یک مستند کوچک شیرین به نظر می رسد.

در پاسخ به این سوال که آیا او نگران تأثیر هوش مصنوعی بر شغل خود است یا خیر، گفت که "کمتر نگران" این موضوع و بیشتر "در مورد تاثیری که بر روی افراد عادی خواهد گذاشت" است.

"من نگران ما به ،وان یک گونه هستم، این یک مشکل بسیار بزرگتر است."

او افزود که تهدید هوش مصنوعی "بسیار واقعی" است زیرا "شما می تو،د کاملاً جایگزین هر ،ی شوید".

فراموش کنید که آیا آنها بازیگر هستند یا نه، اگر سه یا چهار ث،ه خودتان را ضبط کرده باشید، صدای شما قابل تکرار است.

این بازیگر که دو جایزه اسکار را برای نقش هایش در فیلم های «هوانورد» و «یاسمین آبی» برنده شده است، گفت که فکر می کند پیشرفت های هوش مصنوعی «آزمایشی برای خود» است.

وقتی از یک جهت به آن نگاه می کنید، خلاقیت است، اما به طور باورن،ی م،ب است، که البته طرف دیگر آن است.»

در شایعات، بلانشت نقش صدراعظم آلمان را ایفا می کند که میزبان اج، G7 برای دیگر رهبران جهان است.

او گفت که شخصیت های سیاسی بر اساس سیاستمداران واقعی ساخته نشده اند و او "عمداً از آن کناره گیری کرده است، زیرا این چیزی است که مخاطبان قرار است آن را تحمل کنند."

کارگردان فیلم، گای مدین، اضافه کرد که او عمداً ایدئولوژی ها یا تمثیل های شخصیت ها را فاش نمی کند، زیرا "در هنگام م،ا بخشیدن به یک فیلم سعی می شود مخاطب به آن پیام، درسی بدهد تا خود را در آن بیابد." آن".

مدین توضیح داد که خلق شخصیت ها را «از یک نقطه تحقیر محض» شروع کرده است، اما با پیشرفت فیلم و شروع اتفاقات مضحک تر، «شما کمی برای آنها احساس می کنید».

بلانشت به بی بی سی گفت: «آنها برای مدت طول، سیاستمدار نیستند، ساختارهایی که آنها را به رهبران جه، تبدیل می کند به سرعت از بین می رود.

"آنچه شما شاهد آن هستید این است که آنها نمی دانند چه ،، هستند و این بخشی از مصنوعی بودن روشی است که آنها ارتباط کمی با دنیای واقعی دارند.

مردم درباره کودکانه شدن و اغماض بازیگران صحبت می کنند، اما چیزی در مورد بچه انگاری شدن سیاستمداران توسط سیستم وجود دارد.»