Ruzena Bajcsy یکی از بنیانگذاران رشته مدرن رباتیک است. با تحصیل در رشته مهندسی برق در اسلواکی و به دنبال آن مدرک دکتری. در استنفورد، باجسی اولین زنی بود که به دانشکده مهندسی دانشگاه پنسیلو،ا پیوست. او میگوید که او اولین نفر بود، زیرا «در آن روزها، دختران خوب با پیچگوشتی کار نمی،د». باجسی که اکنون 91 سال دارد با او صحبت کرد طیف IEEEدر جشن چهلمین سالگرد IEEE کنفرانس بین المللی رباتیک و اتوماسیون، در روتردام، هلند.
رو، باجسی
بیش از 50 سال رو، باجسی در رباتیک در استنفورد، دانشگاه پنسیلو،ا، بنیاد ملی علوم و دانشگاه کالیفرنیا، برکلی به طول انجامید. باجسی در سال 2021 بازنشسته شد.
رشته رباتیک در زمان اولین کنفرانس ICRA در سال 1984 چگونه بود؟
رو، باجسی: در آن زمان شور و شوق زیادی وجود داشت – مثل یک رویا بود. ما احساس می کردیم که می تو،م کاری دراماتیک انجام دهیم. اما این امری معمولی است، و وقتی به یک منطقه جدید نقل مکان می کنید و شروع به ساخت و ساز در آنجا می کنید، متوجه می شوید که مشکل سخت تر از آن چیزی است که فکر می کردید.
چه چیزی رباتیک را سخت می کند؟
ریش: رباتیک شاید اولین موضوعی بود که واقعاً به یک رویکرد بین رشته ای نیاز داشت. در آغاز قرن بیستم، فیزیک و شیمی و ریاضیات و زیست شناسی و روانشناسی وجود داشت که همه آنها با دیوارهای آجری بین آنها وجود داشت. فیزیکدانان بسیار بیشتر بر روی اندازه گیری و درک چگونگی تعامل اشیا با یکدیگر متمرکز بودند. در طول جنگ، یک گروه منتخب از مردان بودند که فکر نمی ،د مردم ف، بتوانند این کار را انجام دهند. خیلی پر از خودشان بودند. نمی دونم دیدی یا نه اوپنهایمر فیلم، اما من برخی از آن مردان را می شناختم – شوهرم یکی از آن فیزیکدانان بود!
و رباتیک ها چگونه متفاوت هستند؟
ریش: ما مهندس هستیم برای فیزیکدانان، موضوع کشف، انجام شده است. از طرف دیگر ما برای درک چیزها باید آنها را بسازیم. زمان و تلاش میطلبد، و اغلب ما مانع میشویم – وقتی شروع کردم، دوربین دیجیتالی وجود نداشت، بنابراین مجبور شدم یکی بسازم. من چند چیز دیگر از این قبیل را در کارم ساختم، نه به ،وان یک کشف، بلکه به ،وان یک ضرورت.
رباتیک چگونه می تواند مفید باشد؟
ریش: من به ،وان یک فرد مسن از این عصا استفاده می کنم. اما وقتی با بچههایم هستم، بازوهایشان را میگیرم و خیلی کمک میکند. برای اینکه تعادل خود را حفظ کنید، تمام بردارهای تنه و پاهای خود را می گیرید تا پایدار باشید. من و شما با هم می تو،م یک پیکربندی از پاها و بدن خود ایجاد کنیم تا مجموع آن پایدار باشد.
یک وسیله بسیار ساده و مفید برای یک فرد مسن، داشتن یک عصا با چندین مفصل است که می تواند بسته به نحوه حرکت من تنظیم شود تا حرکت من را جبران کند. مردم در این زمینه پیشرفت می کنند، زیرا بسیاری از مردم بیشتر از گذشته عمر می کنند. انواع مکان های دیگری نیز وجود دارد که فناوری به دست آمده از رباتیک می تواند در این مورد کمک کند.
به چه چیزی بیشتر افتخار می کنید؟
ریش: در این مرحله از زندگی من مردم می پرسند و من می پرسم میراث من چیست؟ و من به شما می گویم، میراث من شاگردان من هستند. آنها سخت کار می ،د، اما احساس می ،د از آنها قدرد، می شود و حس رفاقت و حمایت از یکدیگر وجود داشت. من آگاهانه این کار را نکردم، اما حدس میزنم که این کار از غریزه مادرانهام ناشی شده است. و من هنوز با بسیاری از آنها در تماس هستم – نگران فرزندانشان هستم، مادربزرگ معمولی!
این مقاله در شماره دسامبر 2024 با ،وان “5 سوال برای رو، باجسی” منتشر شده است.
از مقالات سایت شما
مقالات مرتبط در سراسر وب
منبع: https://spect،.ieee.org/ruzena-bajcsy